บทสวดมนต์ โคตมีสูตร (บาลี พร้อมคำแปล)

บทสวดมนต์  โคตมีสูตร  จากหนังสือสวดมนต์แปล  ฉบับรวบรวมและแปลโดย  พระศาสนโศภน  (แจ่ม  จตฺตสลฺโล)  วัดมกุฏกษัตริยาราม   ซึ่งได้มอบให้มหามกุฏราชวิทยาลัยเป็นเจ้าของ  (ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 11/2533)  (พิมพ์ครั้งที่ 1 เมื่อปี 2481) (542 หน้า)


สามารถดาวน์โหลด Ebook  ไฟล์ PDF หนังสือสวดมนต์แปล  และไฟล์ DOC, EPUB บทสวดมนต์แปล  มาไว้อ่านบนเครื่องคอมพิวเตอร์/โทรศัพท์มือถือ  ได้ที่  Link  :

https://drive.google.com/drive/folders/0BzNKymgMsofBOThBX3gzNUhWTXc?resourcekey=0-w3YZgnd85d_xWTdYISLL_A&usp=sharing

https://play.google.com/store/search?q=ting074ch&c=books


สามารถรับฟังเสียงสวดมนต์  (สวดมนต์ ทำนองมคธ / ธรรมยุติ  โดยไม่เปลี่ยนเสียงพยัญชนะ)  และเสียงอ่านคำแปลบทสวดมนต์บางบท  ได้ที่ ting074ch Youtube Channel  ที่ Link  :

https://www.youtube.com/channel/UC0lr6qLF2P9Lm5XdtbsXiQw

เริ่มโคตมีสูตร	(หน้า 278)
สพฺพโส   สุทฺธสนฺตาโน สพฺพธมฺมาน   ปารคู  ธมฺมญฺจ   วินยํ   สตฺถุ   สาสนํ   สมฺปทีปยํ ยํ   โส   นาโถ   สเมเรสิ ธมฺมาธมฺมวินิจฺฉยํ	พระโลกนาถ   ผู้มีพระสันดานอันหมดจด   โดยประการทั้งปวง   ถึงซึ่งฝั่งแห่งธรรมทั้งมวล   ทรงแสดงธรรมวินัยที่เป็นสัตถุศาสนาแล้ว   ทรงแสดงพระสูตรสำหรับวินิจฉัยธรรม  และอธรรมอันใดไว้
สาธูนํ   เนตฺติภาวตฺถํ	เพื่อเป็นแบบสำหรับสาธุชน
ตํ   สุตฺตนฺตํ   ภณาม   เส.	เราทั้งหลาย   จงสวดพระสูตรนั้นเทอญ.

โคตมีสูตร	(หน้า 278)
เอวมฺเม   สุตํ	อันข้าพเจ้า  (คือพระอานนทเถระ)  สดับมาแล้วอย่างนี้
เอกํ   สมยํ   ภควา	สมัยหนึ่ง   พระผู้มีพระภาคเจ้า
เวสาลิยํ   วิหรติ   มหาวเน  กูฏาคารสาลายํ	เสด็จอยู่ในกูฏาคารศาลา   ในป่ามหาวัน   ใกล้เมืองเวสาลี
อถ   โข   มหาปชาปตี   โคตมี	ครั้งนั้นแล   พระนางมหาปชาบดีโคตมี
เยน   ภควา   เตนุปสงฺกมิ	เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า
อุปสงฺกมิตฺวา	ครั้นเข้าไปเฝ้าแล้ว
ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา	ถวายอภิวาทพระผู้มีพระภาคเจ้า
เอกมนฺตํ   อฏฺฐาสิ	ได้ยืนแล้ว  ณ  ส่วนข้างหนึ่ง
เอกมนฺตํ   ฐิตา   โข มหาปชาปตี   โคตมี	พระนางมหาปชาบดีโคตมียืนแล้ว  ณ  ส่วนข้างหนึ่งแล
ภควนฺตํ   เอตทโวจ	ได้กราบทูลคำนี้   กะพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า
สาธุ   เม   ภนฺเต   ภควา  สงฺขิตฺเตน   ธมฺมํ   เทเสตุ ยมหํ   ภควโต   ธมฺมํ   สุตฺวา เอกา   วูปกฏฺฐา   อปฺปมตฺตา อาตาปินี   ปหิตตฺตา   วิหเรยฺยนฺติ	ดีแล้วพระเจ้าข้า   ข้าพระองค์ได้สดับพระธรรมใด   ของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว   พึงเป็นผู้ ๆ เดียวหลีกออกแล้ว   เป็นผู้ไม่ประมาท   มีความเพียร   มีตนส่งไปแล้วอยู่   ขอพระผู้มีพระภาคเจ้า   ทรงแสดงพระธรรมนั้น   แก่ข้าพระองค์โดยย่อเถิด   ดังนี้
เย   โข   ตฺวํ   โคตมิ  ธมฺเม   ชาเนยฺยาสิ	พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า   ดูก่อนพระนางโคตมี   ท่านพึงรู้ธรรมเหล่าใดแล
อิเม   ธมฺมา   สราคาย  สํวตฺตนฺติ	ว่าธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความกำหนัดย้อมใจ
โน   วิราคาย	หาเป็นไปเพื่อคลายความกำหนัดไม่
สํโยคาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความประกอบทุกข์
โน   วิสํโยคาย	หาเป็นไป   เพื่อปราศจากความประกอบทุกข์ไม่
อาจยาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความสั่งสมกองกิเลส
โน   อปจยาย	หาเป็นไป   เพื่อความไม่สั่งสมกองกิเลสไม่
มหิจฺฉตาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความอยากใหญ่
โน   อปฺปิจฺฉตาย	หาเป็นไป   เพื่อความอยากอันน้อยไม่
อสนฺตุฏฺฐิยา   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความไม่สันโดษ
โน   สนฺตุฏฺฐิยา	หาเป็นไปเพื่อความสันโดษไม่
สงฺคณิกาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความคลุกคลีด้วยหมู่คณะ
โน   ปวิเวกาย	หาเป็นไป   เพื่อความสงัดจากหมู่คณะไม่
โกสชฺชาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความเกียจคร้าน
โน   วิริยารมฺภาย	หาเป็นไป   เพื่อความปรารภความเพียรไม่
ทุพฺภรตาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความเป็นคนเลี้ยงยาก
โน   สุภรตายาติ	หาเป็นไป   เพื่อความเป็นคนเลี้ยงง่ายไม่
เอกํเสน   โคตมิ   ธาเรยฺยาสิ	ดูก่อนพระนางโคตมี   ท่านพึงทรงจำไว้โดยส่วนเดียว
เนโส   ธมฺโม   เนโส   วินโย เนตํ   สตฺถุสาสนนฺติ	ว่านี่ไม่ใช่ธรรม   นี้ไม่ใช่วินัย   นี่ไม่ใช่สัตถุศาสนา
เย   จ   โข   ตฺวํ   โคตมิ  ธมฺเม   ชาเนยฺยาสิ	ดูก่อนพระนางโคตมี   ก็ท่านพึงรู้ซึ่งธรรมเหล่าใดแล
อิเม   ธมฺมา   วิราคาย   สํวตฺตนฺติ	ว่าธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความคลายกำหนัด
โน   สราคาย	หาเป็นไป   เพื่อความกำหนัดไม่
วิสํโยคาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้เป็นไปเพื่อปราศจากความประกอบทุกข์
โน   สํโยคาย	หาเป็นไป   เพื่อความประกอบทุกข์ไม่
อปจยาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความไม่สั่งสมกองกิเลส
โน   อาจยาย	หาเป็นไป   เพื่อสั่งสมกองกิเลสไม่
อปฺปิจฺฉตาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความอยากอันน้อย
โน   มหิจฺฉตาย	หาเป็นไป   เพื่อความอยากใหญ่ไม่
สนฺตุฏฺฐิยา   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความสันโดษ
โน   อสนฺตุฏฺฐิยา	หาเป็นไป   เพื่อความไม่สันโดษไม่
ปวิเวกาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความสงัดจากหมู่คณะ
โน   สงฺคณิกาย	หาเป็นไป   เพื่อความคลุกคลีด้วยหมู่คณะไม่
วิริยารมฺภาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความปรารภความเพียร
โน   โกสชฺชาย	หาเป็นไป   เพื่อความเกียจคร้านไม่
สุภรตาย   สํวตฺตนฺติ	ธรรมเหล่านี้   เป็นไปเพื่อความเป็นคนเลี้ยงง่าย
โน   ทุพฺภรตายาติ	หาเป็นไป   เพื่อความเป็นคนเลี้ยงยากไม่
เอกํเสน   โคตมิ   ธาเรยฺยาสิ	ดูก่อนพระนางโคตมี   ท่านพึงทรงจำไว้โดยส่วนเดียว
เอโส   ธมฺโม   เอโส   วินโย  เอตํ   สตฺถุสาสนนฺติ	ว่านี่เป็นธรรม   นี่เป็นวินัย   นี่เป็นสัตถุศาสนา
อิทมโวจ   ภควา	พระผู้มีพระภาคเจ้า   ได้ตรัสพระสูตรนี้จบลง
อตฺตมนา   มหาปชาปติ   โคตมี	พระนางมหาปชาบดีโคตมี   ก็มีใจยินดี
ภควโต   ภาสิตํ   อภินนฺทีติ.	เพลินภาษิตของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วแล.