บทสวดมนต์ ทำวัตรเช้า (บาลี พร้อมคำแปล)

บทสวดมนต์  ทำวัตรเช้า  จากหนังสือสวดมนต์แปล  ฉบับรวบรวมและแปลโดย  พระศาสนโศภน  (แจ่ม  จตฺตสลฺโล)  วัดมกุฏกษัตริยาราม   ซึ่งได้มอบให้มหามกุฏราชวิทยาลัยเป็นเจ้าของ  (ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 11/2533)  (พิมพ์ครั้งที่ 1 เมื่อปี 2481) (542 หน้า)


สามารถดาวน์โหลด Ebook  ไฟล์ PDF หนังสือสวดมนต์แปล  และไฟล์ DOC, EPUB บทสวดมนต์แปล  มาไว้อ่านบนเครื่องคอมพิวเตอร์/โทรศัพท์มือถือ  ได้ที่  Link  :

https://drive.google.com/drive/folders/0BzNKymgMsofBOThBX3gzNUhWTXc?resourcekey=0-w3YZgnd85d_xWTdYISLL_A&usp=sharing

https://play.google.com/store/search?q=ting074ch&c=books


สามารถรับฟังเสียงสวดมนต์  (สวดมนต์ ทำนองมคธ / ธรรมยุติ  โดยไม่เปลี่ยนเสียงพยัญชนะ)  และเสียงอ่านคำแปลบทสวดมนต์บางบท  ได้ที่ ting074ch Youtube Channel  ที่ Link  :

https://www.youtube.com/channel/UC0lr6qLF2P9Lm5XdtbsXiQw

ทำวัตรเช้า

(หน้า 1)

นโม   ตสฺส   ภควโต   อรหโต   สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส.

ขอนอบน้อม   แด่พระผู้มีพระภาค   อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า   พระองค์นั้น.

พุทธาภิถุติ	(หน้า 1)
โย   โส   ตถาคโต	พระตถาคตเจ้านั้น   พระองค์ใด
อรหํ	เป็นผู้ไกลกิเลส   เป็นผู้ควรไหว้  ควรบูชา
สมฺมาสมฺพุทฺโธ	เป็นผู้รู้ชอบเอง
วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน	เป็นผู้บริบูรณ์แล้วด้วยวิชชาและจรณะ
สุคโต	เป็นผู้ไปดีแล้ว
โลกวิทู	เป็นผู้ทรงรู้โลก
อนุตฺตโร   ปุริสทมฺมสารถิ	เป็นผู้ฝึกบุรุษที่ควรฝึก   ไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า
สตฺถา   เทวมนุสฺสานํ	เป็นผู้สอนของเทวดา   และมนุษย์ทั้งหลาย
พุทฺโธ	เป็นผู้เบิกบานแล้ว
ภควา	เป็นผู้จำแนกธรรม
โย	พระองค์ใด
อิมํ   โลกํ   สเทวกํ   สมารกํ  สพฺรหฺมกํ   สสฺสมณพฺราหฺมณึ  ปชํ   สเทวมนุสฺสํ   สยํ   อภิญฺญา  สจฺฉิกตฺวา   ปเวเทสิ.	ทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งเองแล้ว   สอนโลกนี้   กับทั้งเทวดา   มาร   พรหม   และหมู่สัตว์   พร้อมทั้งสมณพราหมณ์  และเทวดา  มนุษย์  ให้รู้ตาม.
โย	พระองค์ใด
ธมฺมํ   เทเสสิ	ทรงแสดงแล้วซึ่งธรรม
อาทิกลฺยาณํ	ไพเราะในเบื้องต้น
มชฺเฌกลฺยาณํ	ไพเราะในท่ามกลาง
ปริโยสานกลฺยาณํ	ไพเราะในที่สุด
สาตฺถํ   สพฺยญฺชนํ   เกวลปริ-  ปุณฺณํ   ปริสุทฺธํ   พฺรหฺมจริยํ  ปกาเสสิ	ประกาศพรหมจรรย์   พร้อมทั้งอรรถพร้อมทั้งพยัญชนะ   บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง
ตมหํ   ภควนฺตํ   อภิปูชยามิ	ข้าพเจ้า   ขอบูชาโดยยิ่ง   ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
ตมหํ   ภควนฺตํ   สิรสา   นมามิ.	ข้าพเจ้า   ขอนอบน้อมซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น   ด้วยเศียรเกล้า.

ธัมมาภิถุติ	(หน้า 3)
โย   โส   สฺวากฺขาโต  ภควตา   ธมฺโม	พระธรรมนั้นอันใด   อันพระผู้มีพระภาคเจ้า   ตรัสดีแล้ว
สนฺทิฏฺฐิโก	เป็นของอันบุคคลพึงเห็นเอง
อกาลิโก	เป็นของไม่มีกาลเวลา
เอหิปสฺสิโก	เป็นของจะร้องเรียกผู้อื่นให้มาดูได้
โอปนยิโก	เป็นของอันบุคคลพึงน้อมเข้ามาใส่ใจ
ปจฺจตฺตํ   เวทิตพฺโพ   วิญฺญูหิ	เป็นของอันวิญญูชนทั้งหลายพึงรู้เฉพาะตัว
ตมหํ   ธมฺมํ   อภิปูชยามิ	ข้าพเจ้าขอบูชาโดยยิ่ง   ซึ่งพระธรรมอันนั้น
ตมหํ   ธมฺมํ   สิรสา   นมามิ.	ข้าพเจ้าขอนอบน้อมซึ่งพระธรรมอันนั้น   ด้วยเศียรเกล้า.

สังฆาภิถุติ	(หน้า 3)
โย   โส   สุปฏิปนฺโน  ภควโต   สาวกสงฺโฆ	พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น   หมู่ใด   เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว
อุชุปฏิปนฺโน   ภควโต   สาวกสงฺโฆ	พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า  (หมู่ใด)  เป็นผู้ปฏิบัติตรงแล้ว
ญายปฏิปนฺโน   ภควโต   สาวกสงฺโฆ	พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า  (หมู่ใด)  เป็นผู้ปฏิบัติถูกแล้ว
สามีจิปฏิปนฺโน   ภควโต   สาวกสงฺโฆ	พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า  (หมู่ใด)  เป็นผู้ปฏิบัติชอบแล้ว
ยทิทํ	คือ
จตฺตาริ   ปุริสยุคานิ	คู่แห่งบุรุษทั้งหลาย  4
อฏฺฐ   ปุริสปุคฺคลา	บุรุษบุคคลทั้งหลาย  8
เอส   ภควโต   สาวกสงฺโฆ	นี่พระสงฆ์สาวก   ของพระผู้มี พระภาคเจ้า
อาหุเนยฺโย	ท่านเป็นผู้ควรสักการะที่เขานำมาบูชา
ปาหุเนยฺโย	ท่านเป็นผู้ควรของต้อนรับ
ทกฺขิเณยฺโย	ท่านเป็นผู้ควรทักษิณาทาน
อญฺชลิกรณีโย	ท่านเป็นผู้ควรอัญชลีกรรม
อนุตฺตรํ   ปุญฺญกฺเขตฺตํ   โลกสฺส	ท่านเป็นนาบุญของโลก   ไม่มีนาอื่นยิ่งกว่า
ตมหํ   สงฺฆํ   อภิปูชยามิ	ข้าพเจ้าขอบูชาโดยยิ่ง  ซึ่งพระสงฆ์หมู่นั้น
ตมหํ   สงฺฆํ   สิรสา   นมามิ.	ข้าพเจ้าขอนอบน้อม  ซึ่งพระสงฆ์หมู่นั้น   ด้วยเศียรเกล้า.

รตนัตตยปณามคาถา	(หน้า 5)
พุทฺโธ   สุสุทฺโธ   กรุณา-  มหณฺณโว   โยจฺจนฺตสุทฺธพฺพร-  ญาณโลจโน	พระพุทธเจ้าพระองค์ใด   เป็นผู้หมดจดดีแล้ว   มีพระกรุณาดุจห้วงมหรรณพ    มีพระปัญญาจักษุหมดจดแล้ว   โดยส่วนเดียว
โลกสฺส   ปาปูปกิเลสฆาตโก	ฆ่าบาปและอุปกิเลสแห่งโลก
วนฺทามิ   พุทฺธํ   อหมาทเรน   ตํ	ข้าพเจ้าขอไหว้พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น   โดยความเคารพ
ธมฺโม   ปทีโป   วิย   ตสฺส  สตฺถุโน	พระธรรมของพระศาสดาจารย์เจ้าพระองค์นั้น   ราวกับประทีป
โย   มคฺคปากามตเภทภินฺนโก	พระธรรมอันใดต่างโดยประเภท  คือมรรคผลและนิพพาน
โลกุตฺตโร   โย   จ   ตทตฺถทีปโน	เป็นธรรมข้ามโลก   และธรรมอันใด   ส่องเนื้อความแห่งโลกุตตรธรรมนั้น
วนฺทามิ   ธมฺมํ   อหมาทเรน   ตํ	ข้าพเจ้าขอไหว้พระธรรมอันนั้น   โดยความเคารพ
สงฺโฆ   สุเขตฺตาภฺยติเขตฺต- สญฺญิโต   โย   ทิฏฺฐสนฺโต  สุคตานุโพธโก	พระสงฆ์หมู่ใดจัดเป็นนาดียิ่งกว่านาที่ดี   มีความระงับอันประจักษ์แล้ว   รู้ตามเสด็จพระสุคตเจ้า
โลลปฺปหีโน   อริโย   สุเมธโส	มีกิเลสโลเลอันละได้แล้ว   เป็นอริยเจ้ามีปัญญาดี
วนฺทามิ   สงฺฆํ   อหมาทเรน   ตํ	ข้าพเจ้าขอไหว้พระสงฆ์หมู่นั้นโดยความเคารพ
อิจฺเจวเมกนฺตภิปูชเนยฺยกํ  วตฺถุตฺตยํ   วนฺทยตาภิสงฺขตํ  ปุญฺญํ   มยายํ   มม   สพฺพุปทฺทวา  มา   โหนฺตุ   เว   ตสฺส   ปภาว-  สิทฺธิยา.	บุญอันใด   ที่ข้าพเจ้าไหว้วัตถุ 3  ซึ่งเป็นของควรบูชาโดยส่วนเดียว   สั่งสมแล้วอย่างนี้ ๆ   ขอสรรพอุปัทวะทั้งหลายจงอย่ามี   ด้วยความประสิทธานุภาพแห่งบุญนั้นแล.

สังเวคปริกิตตนปาฐ	(หน้า 6)
อิธ   ตถาคโต   โลเก  อุปฺปนฺโน   อรหํ   สมฺมาสมฺพุทฺโธ	ในโลกนี้   พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เกิดขึ้นแล้ว
ธมฺโม   จ   เทสิโต	และธรรมอันพระตถาคตเจ้าทรงแสดงแล้ว
นิยฺยานิโก	เป็นไปเพื่อนำสัตว์ออก
อุปสมิโก	เป็นไปเพื่ออันสงบระงับ
ปรินิพฺพานิโก	เป็นไปเพื่ออันดับรอบ
สมฺโพธคามี	ให้ถึงความตรัสรู้
สุคตปฺปเวทิโต	พระสุคตประกาศแล้ว
มยนฺตํ   ธมฺมํ   สุตฺวา   เอวํ  ชานาม	เราได้ฟังธรรมนั้นแล้ว   จึงรู้อย่างนี้ว่า
ชาติปิ   ทุกฺขา	แม้ความเกิด   เป็นทุกข์
ชราปิ   ทุกฺขา	แม้ความแก่   เป็นทุกข์
มรณมฺปิ   ทุกฺขํ	แม้ความตาย   เป็นทุกข์
โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุ- ปายาสาปิ   ทุกฺขา	แม้ความแห้งใจ   ความร่ำไรเพ้อ   ความทุกข์   ความเสียใจ   ความคับแค้นใจ   เป็นทุกข์
อปฺปิเยหิ   สมฺปโยโค   ทุกฺโข	ความประจวบสิ่งอันไม่เป็นที่รัก   เป็นทุกข์
ปิเยหิ   วิปฺปโยโค   ทุกฺโข	ความพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก   เป็นทุกข์
ยมฺปิจฺฉํ   น   ลภติ	ปรารถนาอยู่ย่อมไม่ได้   แม้อันใด
ตมฺปิ   ทุกฺขํ	แม้อันนั้นเป็นทุกข์
สงฺขิตฺเตน   ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา  ทุกฺขา	โดยย่อ   อุปาทานขันธ์ 5   เป็นทุกข์
เสยฺยถีทํ	กล่าวคือ
รูปูปาทานกฺขนฺโธ	อุปาทานขันธ์  คือ  รูป
เวทนูปาทานกฺขนฺโธ	อุปาทานขันธ์  คือ  เวทนา
สญฺญูปาทานกฺขนฺโธ	อุปาทานขันธ์  คือ  สัญญา
สงฺขารูปาทานกฺขนฺโธ	อุปาทานขันธ์  คือ  สังขาร
วิญฺญาณูปาทานกฺขนฺโธ	อุปาทานขันธ์  คือ  วิญญาณ
เยสํ   ปริญฺญาย   ธรมาโน  โส   ภควา   เอวํ   พหุลํ  สาวเก   วิเนติ	เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้า   ยังดำรงพระชนม์อยู่   ย่อมแนะนำสาวกทั้งหลายเพื่อให้กำหนดรู้อุปาทานขันธ์ 5  อย่างนี้โดยมาก
เอวํ   ภาคา   จ   ปนสฺส   ภควโต  สาวเกสุ   อนุสาสนี   พหุลา  ปวตฺตติ	ก็แลอนุสาสนีเป็นอันมากของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้นเป็นไปในสาวกทั้งหลาย   มีส่วนอย่างนี้
รูปํ   อนิจฺจํ	รูป   ไม่เที่ยง
เวทนา   อนิจฺจา	เวทนา   ไม่เที่ยง
สญฺญา   อนิจฺจา	สัญญา   ไม่เที่ยง
สงฺขารา   อนิจฺจา	สังขารทั้งหลาย   ไม่เที่ยง
วิญฺญาณํ   อนิจฺจํ	วิญญาณ   ไม่เที่ยง
รูปํ   อนตฺตา	รูป   เป็นอนัตตา
เวทนา   อนตฺตา	เวทนา   เป็นอนัตตา
สญฺญา   อนตฺตา	สัญญา   เป็นอนัตตา
สงฺขารา   อนตฺตา	สังขารทั้งหลาย   เป็นอนัตตา
วิญฺญาณํ   อนตฺตา	วิญญาณ   เป็นอนัตตา
สพฺเพ   สงฺขารา   อนิจฺจา	สังขารทั้งหลายทั้งปวง   ไม่เที่ยง
สพฺเพ   ธมฺมา   อนตฺตาติ	ธรรมทั้งหลายทั้งปวง   เป็นอนัตตา  ดังนี้
เต (ตา)   มยํ   โอติณฺณามฺห   ชาติยา ชรามรเณน   โสเกหิ   ปริเทเวหิ  ทุกฺเขหิ   โทมนสฺเสหิ   อุปายาเสหิ	เราทั้งหลายเป็นผู้อัน   ชาติ   ชรา   มรณะ   โสกะ   ปริเทวะ   ทุกข์   โทมนัส   อุปายาส   ครอบงำแล้ว
ทุกฺโขติณฺณา	ชื่อว่าเป็นผู้มีทุกข์ครอบงำแล้ว
ทุกฺขปเรตา	มีทุกข์เป็นเบื้องหน้าแล้ว
อปฺเปวนามิมสฺส   เกวลสฺส  ทุกฺขกฺขนฺธสฺส   อนฺตกิริยา  ปญฺญาเยถาติ	ไฉน   ความทำที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้   จะพึงปรากฏ
จิรปรินิพฺพุตมฺปิ   ตํ   ภควนฺตํ  สรณํ   คตา	เราถึงแล้วซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้า  แม้ปรินิพพานนานแล้ว   พระองค์นั้น   เป็นสรณะ
ธมฺมญฺจ	ซึ่งพระธรรมด้วย
ภิกฺขุสงฺฆญฺจ	ซึ่งภิกษุสงฆ์ด้วย
ตสฺส   ภควโต   สาสนํ   ยถาสติ  ยถาพลํ   มนสิกโรม   อนุปฏิปชฺชาม	กระทำในใจอยู่   ปฏิบัติตามอยู่  ซึ่งคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น   ตามสติกำลัง
สา   สา   โน   ปฏิปตฺติ	ขอความปฏิบัตินั้น ๆ  ของเรา
อิมสฺส   เกวลสฺส   ทุกฺขกฺขนฺธสฺส  อนฺตกิริยาย   สํวตฺตตุ.	จงเป็นไปเพื่ออันกระทำที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้   เทอญ.

** บทสวดท่อนที่มีคำในวงเล็บ  คือ  สำหรับสตรี  ให้ออกเสียงตามคำในวงเล็บ

** ถ้าเป็นภิกษุ  สวดถึง  ปญฺญาเยถาติ  แล้วเปลี่ยนสวด  ดังนี้ 

จิรปรินิพฺพุตมฺปิ   ตํ   ภควนฺตํ  อุทฺทิสฺส   อรหนฺตํ   สมฺมาสมฺพุทฺธํ	เราอุทิศเฉพาะพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า   แม้ปรินิพพานนานแล้ว   พระองค์นั้น
สทฺธา   อคารสฺมา   อนคาริยํ  ปพฺพชิตา	มีศรัทธาออก  (บวช)  จากเรือน   เป็นอนาคาริกะ
ตสฺมึ   ภควติ   พฺรหฺมจริยํ   จราม	ประพฤติพรหมจรรย์   ในพระผู้มีพระภาคเจ้า   พระองค์นั้น
ภิกฺขูนํ   สิกฺขาสาชีวสมาปนฺนา	ถึงพร้อมแล้วด้วยสิกขาสาชีพของภิกษุทั้งหลาย
ตํ   โน   พฺรหฺมจริยํ	ขอพรหมจรรย์ของเราทั้งหลายนั้น
อิมสฺส   เกวลสฺส   ทุกฺขกฺขนฺธสฺส  อนฺตกิริยาย   สํวตฺตตุ.	จงเป็นไปเพื่ออันกระทำที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้   เทอญ.